dìzǐguī弟子規(guī)zǒngxùdìzǐguīshèngrénxùnshǒuxiàotìcìjǐnxìn弟子規(guī)圣人訓(xùn)首孝悌次謹(jǐn)信fànàizhòngérqīnrényǒuyúlìzéxuéwén泛愛眾而親仁有余力則學(xué)文rùzéxiàofùmǔhūyìngwùhuǎnfùmǔmìngxíngwùlǎn父母呼應(yīng)勿緩父母命行勿懶fùmǔjiàoxūjìngtīngfùmǔzéxūshùnchéng父母教須敬聽父母責(zé)須順承dōngzéwēnxiàzéqìénzéxǐnghūnzédìng冬則溫夏則凊晨則省昏則定chūbìgàofǎnbìmiànjūyǒuchángyèwúbiàn出必告反必面居有常業(yè)無變shìsuīxiǎowùshànwéigǒushànwéizǐdàokuī事雖小勿擅為茍擅為子道虧wùsuīxiǎowùsīcánggǒusīcángqīnxīnshāng物雖小勿私藏茍私藏親心傷qīnsuǒhàolìwèijùqīnsuǒwùjǐnwèiqù親所好力為具親所惡謹(jǐn)為去shēnyǒushāngyíqīnyōudéyǒushāngyíqīnxiū身有傷貽親憂德有傷貽親羞qīnàiwǒxiàohénánqīnzēngwǒxiàofāán親愛我孝何難親憎我孝方賢qīnyǒuguòjiànshǐgēngyíwúsèróuwúshēng親有過諫使更怡吾色柔吾聲jiànbúrùyuèfùjiànhàoqìsuítàwúyuàn諫不入悅復(fù)諫號泣隨撻無怨qīnyǒujíyàoxiāncháòuyèshìbùlíchuáng親有疾藥先嘗晝夜侍不離床sāngsānniánchángbēiyèjūchùbiànjiǔròujué喪三年常悲咽居處變酒肉絕sāngjìnlǐjìjìnchéìsǐzhěrúshìshēng喪盡禮祭盡誠事死者如事生chūzétìxiōngdàoyǒudìdàogōōngdìmùxiàozàizhōng兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīànhéshēngyányǔrěnfènzìmǐn財(cái)物輕怨何生言語忍忿自泯huòyǐnshíhuòzuòzǒuzhǎěxiānyòuzhěhòu或飲食或坐走長者先幼者后zhǎnghūrénjídàijiàorénbùzàijǐjídào長呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎngwùhūmíìzūnzhǎngwùxiànnéng稱尊長勿呼名對尊長勿見能lùyùzhǎngjíqūyīzhǎngwúyántuìgōnglì路遇長疾趨揖長無言退恭立qíxiàmǎchéàjūguòyóudàibǎibùyú騎下馬乘下車過猶待百步余zhǎělìyòuwùzuòzhǎězuòmìngnǎizuò長者立幼勿坐長者坐命乃坐zūnzhǎánshēngyàodīdībùwénquèfēiyí尊長前聲要低低不聞卻非宜jìnbìqūtuìbìchíwènqǐduìshìwùyí進(jìn)必趨退必遲問起對視勿移shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōngrúshìxiōng事諸父如事父事諸兄如事兄jǐnzhāoqǐzǎoyèmiánchílǎoyìzhìxīcǐshí朝起早夜眠遲老易至惜此時chénbìguànjiānshùkǒubiànniàohuízhéjìǒu晨必盥兼漱口便溺回輒凈手guānbìzhèǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐnqiè冠必正紐必結(jié)襪與履俱緊切zhìguānfúyǒudìngwèiwùluàndùnzhìwūhuì置冠服有定位勿亂頓致污穢yīguìjiébúguìhuáshàngxúnfènxiàchènjiā衣貴潔不貴華上循分下稱家duìyǐnshíwùjiǎnzéshíshìkěwùguòzé對飲食勿揀擇食適可勿過則niánfāàowùyǐnjiǔyǐnjiǔzuìzuìwéichǒu年方少勿飲酒飲酒醉最為丑bùcōngrónglìduānzhèngyīshēnyuánbàigōngjìng步從容立端正揖深圓拜恭敬wùjiànyùwùbǒyǐwùjījùwùyáobì勿踐閾勿跛倚勿箕踞勿搖髀huǎnjiēliánwùyǒushēāǎnwānwùchùléng緩揭簾勿有聲寬轉(zhuǎn)彎勿觸棱zhíxūqìrúzhíyíngrùxūshìrúyǒurén執(zhí)虛器如執(zhí)盈入虛室如有人shìwùmángmáōcuòwùwèinánwùqīnglüè事勿忙忙多錯勿畏難勿輕略dòunàochǎéwùjìnxiépìshìjuéwùwèn斗鬧場絕勿近邪僻事絕勿問jiāngrùménwènshúcúnjiāàngtáēngbìyáng將入門問孰存將上堂聲必?fù)Prénwèíduìyǐmíngwúyǔwǒbùfēnmíng人問誰對以名吾與我不分明yòngrénwùxūmíútǎngbùwènjíwéitōu用人物須明求倘不問即為偷jièrénwùjíshíhuánhòuyǒujíjièbùnán借人物及時還后有急借不難xìnfánchūyánxìnwéixiānzhàyǔwàngxīkěyān凡出言信為先詐與妄奚可焉huàshuōduōbùrúshǎowéiqíshìwùnìǎo話說多不如少惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔhuìwūcíshìjǐngqìqièjièzhī奸巧語穢污詞市井氣切戒之jiànwèizhēnwùqīngyánzhīwèidìwùqīán見未真勿輕言知未的勿輕傳shìfēiyíwùqīògǒuqīòjìntuìcuò事非宜勿輕諾茍輕諾進(jìn)退錯fándàozìzhòěshūwùjíjíwùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōchángcǐshuōduǎnbùguānjǐmòxiánguǎn彼說長此說短不關(guān)己莫閑管jiànrénshànjísīqízòngqùyuǎnyǐjiànjī見人善即思齊縱去遠(yuǎn)以漸躋jiànrénèjínèixǐngyǒuzégǎiwújiājǐng見人惡即內(nèi)省有則改無加警wéidéxuéwéicáiyìbùrúréndāngzìlì唯德學(xué)唯才藝不如人當(dāng)自礪ruòyīfúruòyǐnshíbùrúrénwùshēngqī若衣服若飲食不如人勿生戚wénguònùwényùlèsǔnyǒuláiyìyǒuquè聞過怒聞譽(yù)樂損友來益友卻wényùkǒngwénguòxīnzhíliàìjiànxiāngqīn聞譽(yù)恐聞過欣直諒士漸相親wúxīnfēimíngwéicuòyǒuxīnfēimíngwéiè無心非名為錯有心非名為惡guònénggǎiguīyúwútǎngyǎnshìzēngyìgū過能改歸于無倘掩飾增一辜fànàizhòngfánshìrénjiēxūàitiāntóngfùdìtóngzài凡是人皆須愛天同覆地同載xìnggāozhěmíngzìgāorénsuǒzhòngfēimàogāo行高者名自高人所重非貌高cáidàzhěwàngzìdàrénsuǒfúfēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéngwùzìsīrénsuǒnéngwùqīngzī己有能勿自私人所能勿輕訾wùchǎnfùwùjiāopínwùyàngùwùxǐxīn勿諂富勿驕貧勿厭故勿喜新rénbùxiánwùshìjiǎorénbùānwùhuàrǎo人不閑勿事攪人不安勿話擾rényǒuduǎnqièmòjiērényǒusīqièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫說dàorénshànjíshìshànrénzhīzhīyùsīmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrénèjìshìèjízhīshènhuòqiězuò揚(yáng)人惡即是惡疾之甚禍且作shànxiāàndéjiējiànguòbùguīdàoliǎī善相勸德皆建過不規(guī)道兩虧fánqǔyǔguìfēnxiǎoyǔyíduōqǔyíshǎo凡取與貴分曉與宜多取宜少jiāārénxiānwènjǐjǐbúyùjísùyǐ將加人先問己己不欲即速已ēnyùbàoyuànyùwàngbàoyuànduǎnbàoēncháng恩欲報怨欲忘抱怨短報恩長dàibìpúshēnguìduānsuīguìduāncíérkuān待婢仆身貴端雖貴端慈而寬shìfúrénxīnbùránlǐfúrénfāngwúyán勢服人心不然理服人方無言qīnréntóìrénlèibùqíliúsúzhòngrénzhěxī同是人類不齊流俗眾仁者希guǒrénzhěrénduōwèiyánbúhuìsèbúmèi果仁者人多畏言不諱色不媚néngqīnrénwúxiànhǎodérìjìnguòrìshǎo能親仁無限好德日進(jìn)過日少bùqīnrénwúxiànhàixiǎorénjìnbǎishìhuài不親仁無限害小人進(jìn)百事壞yúlìxuéwénbúlìxíngdànxuéwénzhǎngfúhuáchénghérén不力行但學(xué)文長浮華成何人dànlìxíngbùxuéwénrènjǐjiànmèilǐzhēn但力行不學(xué)文任己見昧理真dúshūfǎyǒusāndàoxīnyǎnkǒuxìnjiēyào讀書法有三到心眼口信皆要fāngdúcǐwùmùbǐcǐwèizhōngbǐwùqǐ方讀此勿慕彼此未終彼勿起kuānwéixiànjǐnyònggōnggōngfūdàozhìsètōng寬為限緊用功工夫到滯塞通xīnyǒuyísuízhájìjiùrénwènqiúquèyì心有疑隨札記就人問求確義fáìqīángbìjìngjīànjiébǐyànzhèng房室清墻壁凈幾案潔筆硯正mòmópiānxīnbùduānzìbújìngxīnxiānbìng墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎnjíyǒudìùdúkànbìhuányuánchù列典籍有定處讀看畢還原處suīyǒujíjuànshùqíyǒuquēhuàijiùbǔzhī雖有急卷束齊有缺壞就補(bǔ)之fēishèūbǐngwùshìbìcōngmíàixīnzhì非圣書屏勿視敝聰明壞心志wùzìbàowùzìqìshèngyǔxiánkěxúnzhì勿自暴勿自棄圣與賢可馴致。